''Göğe kadar çıplak bir gündü; yollar ayağına batıyor, merakı kokusuna karışıyordu. O gün kendinden atlamıştı; düştü bildiler onu.
Histerikti, yani bilinçaltının proleteriydi. 'Uzağım çoktur benim, rüyamın nesnesidir biçim; konuşarak, beni belirleyen söylemin hakikatini biçimlendiririm' diye düşündü...''
suat hayri küçük
