"Istırabı görünür kılan Goya'nın ışığı, mekânın konuğu olan karanlığın kapısına dadanan beyaz terördür..." dedi kadın.
"Fikrinin gölgesinde uluyan vahşi, zamanın sınırı olaran görünüşler, bir reddiye olan çöl ve Rothko'nun renkli körlüğü..." dedi adam. ... Konuşuldu tüm bunlar, susuldu başka şeyler…
Ve sonra kadın adama dedi ki: "Senin var olman tuhaf..." Ve adam kadına dedi ki: "Oysa senin bir resim olman kaçınılmazdı..." …
